Anneme

Bülbüller coşkuyla ötmekteydi.

Pınarlar da şirin akmaktaydı.

Herkes mutlu,

Her gün kutlu,

Hayat dolu

Görünüyordu.

Dünya yalan deyenlere şaşırırdım.

Ama aniden gittin Anne!

Ellerimle seni toprağa gömdüm.

Gömülmüş tohumlar canlandı.

Sen ne bizi duydun,

Ne de canlandın.

Anne!

Sen gittin gideli

Gönül köşküm boşaldı.

Ölümüne kara mezar hoşlandı.

Gerçek dediğim dünya

Şimdi yalandı.

Yağmur yağsa ıslanırsın,

Kar düşürse üşürsün,

Tren sesini duyduğumda

Meyve yüklü gelirsin diye,

Tatlı seven torununu

Annesinden kıskanırsın diye

Kendimi kandırıyorum.

O torunun oda oda dolaşarak,

Pencereden uzun uzun bakarak,

Sessizce seni arıyor.

Kapı çalınca


Oraz YAĞMUR