24 Aralık 2010 Cuma

Asker ve Çakallı Dağlar


                    Akşehirli emekli öğretmen Mehmet
                    Akif Çetin Bey’in ailesine

Yürüyor asker dağlar içinde,
Evinde anne dağlar içinde.
Askerin yoluna  gömülü mayın.
Basar mı-basmaz mı?
Merakta hayın.

        Ay bulutta gizleniyor.Bir fırtına iniliyor.
        Çakallar uğuldaşıyor.Ağaç başları eğiliyor.

Anne aniden dışarı çıkmış.
Sanki kalbinden yılan sokmuş.
Bir bu yana, bir o yana
Telaş içinde koşuyor.
Çocuklar bağırışıyor.
Baba hiç şey duymadan
Hanımına yalvarıyor:
--Sakin ol, hatuncuğum!
Sakin ol, yaramazlık yok!

Asker mayıne doğru yürüyor. Köpeği tereddütle ürüyor. Kalmış sayılı adımlar, bekliyor hayın ve mayın.

Anne yine kalktı.
Bahçeden yola baktı.
Nefesi çok kısıldı.
Çıktı yavaş bir fısıltı:
Ah, Allahım, beni al alırsan!
Evladım sağ-salimce kalsın!

Anneyi de, askeri de gözetleyen ay
Bulutu delip parlayarak gözüktü.
Ay ışığı annenin alnına düşdü.
Yürüyor asker dağlar içinde.
Evinde anne dağlar içinde.


Oraz YAĞMUR

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder